Transporter T2 z Brazylii

W latach 30-tych XX w., kiedy to Ferdynand Porsche konstruował silnik chłodzony powietrzem typu boxer, nikt nie mógł przewidzieć, że ten czterocylindrowy motor stanie się jedną z najczęściej stosowanych jednostek napędowych w historii motoryzacji. Tylko przy okazji produkcji legendarnego Garbusa (VW Typ 1) i Busa (VW Typ 2) zastosowano go ponad 27 milionów razy. Liczba ta byłaby znacznie wyższa przy uwzględnieniu wielu mniejszych serii, takich jak: Typ 3 i 4, modele Karmanna oraz silników montowanych stacjonarnie i produkowanych jako części zamienne.

Silnik chłodzony powietrzem po raz pierwszy wprowadzono na brazylijski rynek w 1953r., we wczesnych modelach Fusca. We wrześniu 1957r. zaczął być montowany w VW Transporterze Kombi (T1) (produkowanym już tylko w Brazylii). VW Transporter Kombi drugiej generacji był ostatnim modelem, w którym pojawiła się ta jednostka.

W Europie silnik chłodzony powietrzem został wycofany z rynku we wczesnych latach 80-tych XX wieku. Po 30 latach jego miejsce w trzeciej generacji VW Transportera zajęła zupełnie nowa jednostka - chłodzona wodą. Jednocześnie miejsce silników benzynowych zaczęły wówczas zajmować jednostki wysokoprężne. Ich osiągi poprawiły się na tyle, że dodatkowo biorąc pod uwagę niższe spalanie, stały się atrakcyjną propozycją w segmencie lekkich samochodów dostawczych.

Wersja "Prata" powstała po to, by uczcić zasłużony w historii motoryzacji silnik chłodzony powietrzem. Z zewnątrz od standardowego modelu T2 "Prata" różni się m.in. lakierem "Silber Light Metallic", zielonymi termoizolowanymi szybami z paskiem osłaniającym przez słońcem na przedniej szybie oraz grillem, zderzakami i obramowaniem reflektorów przednich w kolorze "Grau Cross". Całości dopełniają seryjne światła przeciwmgielne i oznaczenie wersji limitowanej z tyłu.

Wewnątrz logo "Prata" można znaleźć na desce rozdzielczej. Siedzenia pokryte zostały tkaniną "Malharia Colmeia". Zamontowano też osłonę przestrzeni bagażowej oraz przesuwalne okna po lewej stronie samochodu.

Silnik to naturalnie czterocylindrowy, chłodzony powietrzem boxer o pojemności 1584 centymetrów sześciennych. Dzięki elektronicznemu układowi wielopunktowego wtrysku, przy 4.200 obrotach/minutę osiąga on moc 58 KM. Maksymalny moment obrotowy 111 Nm osiągany jest już przy 2.600 obrotach/minutę.

Nowa, chłodzona cieczą jednostka dysponuje mocą większą o 25% w stosunku do swojego poprzednika, przy paliwie na bazie alkoholu i o 34% większą, przy zastosowaniu zwykłej benzyny. Daje to w sumie 78 lub 80 KM.